Şirinevler semt pazarı. Tezgahlar kurulmuş, vatandaş cebindeki para ile eve en fazla nasıl yiyecek götürürüm derdinde. Ansızın bir şey oluyor, ortalık karışıyor. Ekrem İmamoğlu, pazara giriyor. Önce selamlaşmalar, ardından izdiham başlıyor.

Sarılanlar, öpenler, öpmelere doyamayanlar, başı kapalısı, açığı, pazarcısı, alışveriş yapanı herkes koşuyor. Pazarda ortak bir ruh hali var. Bu hal, “Bizimki geldi” hali. Herkes teklifsiz…

Sanki oğlu gelmiş, kızı gelmiş. Sarılıyor, konuşuyor, cep telefonu ile fotoğraf çekiyor, yaşlı bir kadın, elindeki telefonu İmamoğlu’na uzatıp, “Yeğenim burada, şuna her şey çok güzel olacak deyiver” diyor.

Elini sıktığı bir pazarcı İmamoğlu’nun elini bırakmadan: Allah inşallah haksızlığı kabul etmeyecek, şuna oy buna oy yok, İmamoğlu’nun dürüstlüğü kazandı.

Yaşlı bir teyze kalabalığı yararak İmamoğlu’na yaklaşıp: ‘Süper çaldınız vallahi’ (gülerek) İmamoğlu da cevabı yapıştırıyor: Gönülleri çaldık.

İmamoğlu’na yaklaşan bir teyze elindeki telefonu İmamoğlu’na uzatarak: Çok güzel olacak her şey deyiver diyor. İmamoğlu telefondaki vatandaşa ‘Her şey çok güzel olacak, öpüyorum seni’ diyor.

Elindeki bir küçük poşet içindeki ürünü gösteren teyze, “Ha bu kaç para…. Yazık günah değil mi?” diye İmamoğlu’na dert yanıyor.

Ekrem İmamoğlu, kendisine selam veren bir vatandaşa, “Sağ ol abicim” diye yanıt veriyor.