Doğaya verdiğimiz zararın geriye dönüşü yok. Betona yenik düşürdüğümüz tarım alanlarını, yaktığımız kestiğimiz ve madencilere delik deşik ettirdiğimiz ormanlarımızı, kirlettiğimiz deniz, göl ve nehirlerimizi, enerji üreteceğiz diye canını çıkardığımız akarsularımızı eski hallerine getirebilirmiyiz?

Para için gebertiyoruz tüm değerlerimizi, göz göre göre elden çıkartıyoruz varlıklarımızı. Altın çıkaracağız diye, zehirliyoruz güzelim ormanlarımızı, tarım alanlarımızı. Kaz dağlarını mahvettik, topraklarını siyanürden korumak isteyen Erzincan’lıları, Ordu Fatsa’lıları sokağa döktük. Karadeniz köyleri ve köylüleri, elde kalan son akarsularını HES’lere kaptırmamak için savaş veriyorlar adeta. Maraş yeni termik santrale direniyor, Muğla yeni çimento fabrikası istemiyor. Ülkenin her yerinden...

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYIN