Bu maçın  analizine sondan başlamak gerekiyor. Sabırlı oynayan bir Trabzonspor vardı. Ancak sabır oyununu sürekli pas yapma alışkanlığı ile aşamazsınız. İkinci yarıda çok daha diri bir Trabzonspor bekliyordum. Ama aksini gördüm diyebilrim. Özellikle Uğurcan'ın son 7-8 dakika zaman geçirircesine pas atacak arkadaş araması beni çok şaşırttı. Sanki 0-0 Trabzonspor'a yarıyıormuşcasına Uğurcan son dakikalarda topu gereksiz ayağında tuttu. Kopenhag'ın savunmadan kısa paslarla oyun kurmaya çalışıtığı oyun düzeni gördük. İşte Trabzonspor'un Kopenhag'ın o çıkışlarında baskı yaparak topu kapması gerekirdi. 

'Sabılrı mı oynadı Trabzonspor' sorusuna verceğim cevap evet olur. Ama bunu çok gereksiz yere uzattılar. Şampiyonlar Ligi seviyesi farklı bir seviyedir. Uluslararsı seviyde böyle maçlarda takımı hazırlamak ve sabırlı oynama dozunu ayarlamak çok önemli. Son 20 dakikada Cornelius'a kanatlardan toplar beslendi. Ancak bu normalde Trabzonspor'un oynadığı bir oyun değildi. Kapalı oyunu açmanın en büyük anahtarıdır kanat oyunu ancak Cornelius ilerde tek kaldı, o yüden oyuna da kendini sokamadı. Cornelius'un boşalttığı alanı dolduracak oyuncu da yoktu. Trabzonspor'a gol gerektiği için burada çift forvet olarak devam edileblirdi. Abdullah Avcı oyuncu değişikliklerinde de geç kaldı.  

Genel anlamda Trabzonspor'un pas trafiği çok yavaş işledi. Türkiye Süper Ligi'nde bu pas trafiği belki işe yarar ama karşınızda kurumsal hafızası olan bir Kopenhag... YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ