CENGİZHAN ÇEBİ YAZDI: ÇOCUKLARDA DOĞRU SPOR SEÇİMİNİN ÖNEMİ

Spor kavramını oyun yönüyle ortaya çıkan etkinlikler grubu olarak ifade edebiliriz. Aynı zamanda spor; belirli bir kuralları olan ve o kurallara uyulması şartı ile geliştirilerek birçok amaca hizmet eden etkinlikleri içerir. Spor içinde heyecan, istek, bedensel ve ruhsal sağlık, kazanma amacı, sosyal çağrışım, disiplin, fairplay, yardım, maddi kazanç, manevi destek, takım ruhu, ulusal mücadele vs. birçok durumu da içinde barındırır. Ayrıca birçok farklı spor branşında da bu durumlar gözlemlenebilir. Bir sporcunun sporcu olma kriterine ulaşabilmesi çocuk yaştan itibaren başlar. Sporcu kriterine sahip olma süreci doğru adım, doğru branş, disiplin ve düzenli çalışma ile beraber uzun vadeli gelişimin temel taşıdır. Çocuğun hem bedensel gelişimi hem de psikolojik gelişimi belirli bir evrelerden geçer. Sporsal çalışmalar da buna paralel düzeyde ilerlemelidir. 4 aylıktan başlayan bu serüven 5 yaşına kadar olan evrede spor aslında oyun ile karışık çalışmaları içerir. Bu evrede çocuktan başarı bekleneceği yerde çocuğun daha çok sporsal aktiviteleri sevmesi, hoşuna gitmesi, mutlu olması hedeflenmelidir. Çocuğa bu evrede sağlanabilecek en büyük katkı olarak beceri koordinasyonu, analitik düşünce ve hareket kabiliyeti, esnekliği artırabilme yetisi kazandırabilmektir. Çocuk bedensel hareketlerini, kendi kendine oluşan yaratıcı kabiliyeti ile seçer ayrıca gözlemleyerek ve taklit ederek de farklı hareketleri yapabilme kabiliyetini geliştirir. Çocuk bu evrelerde su ile tanıştırılarak yüzmede temel eğitim çalışmaları uygulatılmaya başlanabilir. Fakat bu evrede eğitmenin rolü ve önemi çok büyüktür. Çocuğun hayal dünyasında eğitmen bu evrelerde bambaşka bir yere sahiptir; kullandığı hal ve hareketler, jest ve mimikler, ses tonu çocuğun yaptığı aktiviteye karşı hayal dünyasında bambaşka yer edinmesine imkan sağlar. Eğitmen o yüzden çocuğa güven duygusunu aşılayabilmeli, yaptığı aktiviteyi sevdirebilmelidir. Unutmamak gerekir ki başarılı bir sporcu iyi bir eğitmenin elinden geçer. Çocuklar belirli bir yaş ve evreye geldiklerinde kimileri bireysel sporu kimileri de takım sporlarını tercih eder. Bu tercih durumuna fiziksel olarak daha çok veya daha az zorlayıcı unsurlar da etmen oluşturabilir. Bu yüzden çocuğu çok çeşitli spor deneyimleriyle tanıştırmamız gerekir. Ancak bu şekilde çocuğun aktivitelere karşı olan yatkınlığını anlayabiliriz. Evet bazı spor branşlarında çocuğun fiziksel özellikleri de önemli düzeyde rol oynayabilir. Bu gibi fiziksel düzeyde olumsuz durumlar ile karşılaştığımızda ise çocuğun hevesini ve isteğini yok etmeden farklı branşlara karşı güven düzeyine zarar vermeden yönlendirmeye devam etmeliyiz. En önemlisi de ebeveynin kendi çıkarları doğrultusunda çocuğunu istediği branşa yönlendirip bunu ona yansıtmaması gerekir. Çocuğun hiç ilgi duymayıp ebeveynin isteği üzerine yönlendirilen spor branşından olumlu sonuçlara ulaşılması oldukça zordur. Her şeyden önce, çocuk hangi sporu seçerse seçsin, asıl önemli olanın çocuğa spor ruhunu aşılamak olduğunu ebeveynin bilincinde olması gerekir. Aksi durumda ise bugün veya yarın çocuğun spora katılma isteği ters etki oluşturabilir. Her çocuk spordan da hoşlanmayabilir veya da herkes sporcu kriterlerine ulaşabilecek kapasiteye de sahip değildir. Burada asıl önemli olan hareketsiz bir yaşam tarzına sahip olmadıkları sürece onların tercihlerine ve isteklerine göre hareket etmemiz olacaktır. İyi bir ebeveyn olarak ilgi ve isteklerimizi çocukların üstünde etkin kılmayıp, üzerlerinde psikolojik baskıya neden olmamamızdır. Çocukları belirli bir kalıba sokmaya çalışmamız yapacağımız en büyük yanlışlar arasında yer alır. Bir ebeveyn olarak bu yaşanılacak olumsuz süreçte çocuğun kendine olan saygısı ve güvenini kaybetmesinden başka bir şey elde edemeyiz.