Kömür, makarnadan sonra patates, domates dağıtarak seçmeni ikna etmek ve onlara şirin görünmek için yarışan siyasilerin bir bölümü yani iktidar yakasının; kömür, makarna muhalefet yakasının da; patates, domates dağıttığı şu günlerde belediyecilikle alakası olmayan işlerde türemeye başladı. Bunun nedeni de insanların daha fark edemediği ama ölümün adının değiştirilip, önce Corona yani Covit-19 yok olmadı, pandemi denen virüsten daha tehlikeli bir sürecin yaklaştığını belirten ilim, bilim adamlarının dikkat çektiği gıda kıtlığını bahane ederek aslında kendi çevrelerini,  çakallarına iş alanları açmak, kadroları şişirmek olan bu gelişme yerel belediyelerden daha etkin olmaya başladı. Öyle ki devrimci, solcu, demokrat değil ulusalcı, çakma solcu olanların asıl işleri olan belediyeciliği bir kenara itip, çiftçiliğe özendiği şu günlerde patron kadınlar ve o kadınlarla işçi başkanlarla tanışıyoruz. Son yerel seçimlerde belediyelerin başına geçip, bir taraftan kendilerinden iş, aş bekleyenleri, "Hele dur yahu yan odada müfettiş var.." sonra "Dur pandemi var" olmadı 'Ben alırken belediye borçtan hacizlik olmuş' diyerek bekletip, umutlarını kırıp, kandırarak, engelleyip bu yetmez gibi yıllardır kullandıkları telefonlarını güzel sekretere, bol maaşlı danışmana verip, 'Başkan toplantıda, başkan yurt dışında, başkan yoğun' dedirten ve diğer taraftan da yetmiş sülalesini kadrolaştıranlar bununla yetinmeyip, evin patronu olan kadınlarını da şirin adı kooperatifçilik olan işlerin başına getirdiklerini öğreniyor, izliyor ve görüyoruz. Solcunun, solculuğun "S" sinden bile uzak ve asıl derdin çevrelerine yeni iş alanları açmak, işe sokmak hatta eşlerini patron yapma derdinde olan bunların, şapkalı köylünün, şalvarlı kadınının nasırlaşmış ellerinden yok pahasına aldıkları ürünleri, 'halk adına iş yapıyoruz' diyerek yoksul halka yutturmaları ise işin diğer bir acı yanı. Peki, 'Bunlar nerede oluyor? diye sorana, uzağa gitmeyin çöpü temizleyip, kaldırım taşlarını alt/üst, yap/boz etmeden yolları yapması gereken belediyelere ve burunlarından kıl aldırmayan çok akıllı, her şeyi bilen, Kürtse benden iyi Kürt, Türkse benden iyi Türk, diğer partiliyse benden iyi o partili yok diyen büyüüük ve ak saçlı başkanlara bir bakın... Yani Tarım bakanlığının, köylünün kurduğu, kurması gereken kooperatifçiliğin nasıl olup saçı boyalı, mini etekli şeherli kadına yani başkalarının eşlerinin başında olduğu belediyelerin kooperatiflerine bakmak gerekir… Ha bakarken bir dönemin papatyalarını aratmayan ve “50 bin dolarlık çakma( !) çanta ile yoksul evlerine ziyarete gidiyorlar” iddialarının yanında babalarının gölgesinde 12'den vuran aile fertlerini de sakın unutmayın..