Ertuğrul Ağabey ile ilk olarak Haldun Simavi’nin sahibi olduğu Günaydın Gazetesi’nde tanışmıştım. O yıllarda biz yeni muhabirdik o bizim ağabeyimizdi. O yıllarda meslek büyüğümüz olarak ondan çok şey öğrendim. Yıllar geçti onunla 2007 yılında yollarımız tekrar Sözcü Gazetesi’nde buluştu. Bana her zaman kilolarım yüzünden kızardı. “Bak, ben senden kaç yaş büyüğüm” diye söylenirdi. Şimdi Ertuğrul Ağabey aramızda yok. Onun çalışma isteğini gördükçe helal olsun diyordum. Ertuğrul Ağabey mesleğinde benim gördüğüm en çalışkan ve dürüst insandı. Yurt dışında yaptığı röportajlar Türkiye’de olay yaratırdı. Bir keresinde ünlü silah tüccarı Adnan Kaşıkçı ile röportaj için gittiği Amerika’da Kaşıkcı’nın malikanesinde ailesinin toplu resmini çekeceği sırada elindeki fotoğraf makinesi havuza düşmüş, bu yüzden fotoğraf makinesi de su almıştı. Adanan Kaşıkcı’da Ertuğrul Ağabey’e “Bu makinenin hemen yenisini alalım” demiş. Ertuğrul Ağabey’in cevabı: “Ben Türkiye’nin en büyük gazetesi Günaydın’da çalışıyorum” olmuş. Bu olayı bana yıllar sonra Rahmi Turan Ağabey anlattı. Ona da bu olayı Londra’da karşılaştığı Adnan Kaşıkçı bizzat kendisi anlatmış. İşte Ertuğrul Akbay böyle kişilikli bir gazeteci ağbeyimizdi. Onun tek düşüncesi oğlu Burak Akbay’ın yurt dışından Türkiye’ye gelemiyor olmasıydı. İşte taş gibi ağabeyimizi toprağa verdik. Onu bu durumlara düşürenler utansın. Hele onu yalan belgeleri ile suçlayanlar acaba rahat uyuyabilecekler mi? Hayatında kimsenin hakkını yememiş Ertuğrul Ağabey’imin ölümü çok ani oldu. Dünden beri telefonum hiç durmadı, sayısız başsağlığı telefonu aldım. Ne kadar çok seviliyormuş Ertuğrul Akbay. Nurlar içinde yat Ağabey. Hakkım varsa sana helal olsun. Bana kilolarım için kızdığında beni ne kadar çok sevdiğini biliyordum.