Hepimiz az çok bütçelerimize göre yılda bir ya da birkaç kez tatile gideriz değil mi? Yazın Bodrum, Çeşme, Antalya, Kıbrıs’ta güneş, kum ve deniz, Kışın Uludağ, Kartaltaya, Palandöken’de kayak tatilleri ile eğlenir rahatlarız.Yeni ülkeler, değişik yerler görmek için yurtdışı turları, kültürel mirasımızı tanımak için cennet ülkemizin kültür turlarına katılarak kendimize yeni vizyonlar katarız. Bedensel ağrılarımız varsa kaplıcalarda tercih sebebidir. Benim gibi antik yerleri görmeyi sevenlerdenseniz tarihi mirası güçlü şehir yada bölgeleri de seçebilirsiniz. Hiçbir yere gitmeye bütçesi olmayanlar bile memleketlerine gider yurdumun cennet şehirlerine... Ya da aile veya arkadaşlarının yazlıklarına.. Tüm bu gidişler neden yapılır? Yoğun günlük tempoya biraz es vermek, dinlenmek, rutinin dışına cıkmak, kendine birşeyler katmak, yorgunluk atmak, eğlenmek, rahatlamak gibi sebepler için... İyi de gelir her tatil insana. Derler ya tatilin  kötüsü yoktur diye... Allah korusun çok beklenmedik bir sağlık sorunu olmadıkça tabii... Pekiyi ya tatil dönüşleri? Bir süre iyi hissederiz kendimizi, enerjimize yeni birşeyler eklenmiştir, evet biraz tadını çıkarırız bu duyguların. Ama kaç gün? Ben söyleyeyim en fazla 1 hafta-10 gün. Sonra tekrar günlük çalkantılı ruh hallerimiz, sıkıldığımız ama mecbur hissettiğimiz ortamlardaki bizi geren enerjiler, kendimizi köle gibi hissedişimiz, görevlerimizin zorunda hissettiklerimizin yükü gelir yapışır üzerimize... Sıkar boğazımızı... Nefes aldırmaz. Ama biz sevdiklerimize tutunup, kendimizden kaçıp, bahanelere sarılıp var olmaya çalışmaya devam ederiz. Eee başka da ne yapalım Anıl Hanım diyenlerinizi duyar gibiyim... Hayat bu... Yaşamak zorundayız. Ayakta kalmalıyız. Kesinlikle haklısınız. Hayat bize verilen en büyük imkan, yaşamalı, yaşatmalıyız. Ama artık ruhlar arada verilen ‘es’lerle yetinemiyor. Çünkü çok yorgunlar. Ruhunuza senede 2-3 kez tatil yaptırarak onu iyileştiremezsiniz, ona ihtiyacı olanı sadece bu şekilde veremezsiniz. Ben derim ki bir defa değişik birşey yapın. Kendi içinizde tatile çıkın. Sadece kendinizi gözlemlediğiniz, yazdığınız, çizdiğiniz. Ne idim, ne oldum karşılaştırmasını yapacağınız ciddi yüzleşmeler yaşayacağınız bir yolculuk olsun bu. Kendi ruhunuza yolculuk yapın hem de can kenarından. Can da canan da ruhtur çünkü en başta. Onunla konusun.Bugüne kadar onu ne kadar dinlediniz? Özur dileyin... Kendinizi suçladığınız, yok saydığınız, işaretleri görmediğiniz her an için ondan. Sorun neler yaparsam ben gerçekten mutlu olurum, kendi özgür ifademi ortaya koyar ve BEN olurum? Kimsenin onayını almak için değil kendi hayallerim için  yaşarım? Sahi benim hayallerim neydi? Ne zaman otomatik pilota bağladım yaşamımı? Şimdi tekrar manuel vitese alma zamanı. Herşeyi anlayıp, hissederek, kendinize uyanma zamanı. Yoksa bir gün benzin bitecek, uçağınız bir dağa çarpacak, otomatik pilot ne yazıkki hiçbirimizi kurtaramayacak. Üstelikde belki 80 yıl yaşamış olacaksınız ama kendiniz olmayıp, kendinizi ortaya koymayıp, hayallerize sırt çevirmiş biri olarak. Eyvah ben boşuna mı yaşadım dememek için, hadi gelin şimdi bir karar verin. Kendiniz olmaya ama bunun için önce tanımaya ihtiyacınız olan ruhunuza yolculuk yapacağınıza, ona hakettiği önemi vereceğinize söz verin. Bir bilet kesin ruhunuza varan, sizi size tanıtan bir kültür turu olsun bu. En büyük, en heyecanlı ve bir ömür sürecek sonuçları olacak bir yolculuk olsun bu! Hadi bakalım ben biletimi aldım. Sıra sizde dostlarım Sevgiler