Sana bazı sorularım var!.. En yakın dostunu tanıyor musun acaba? Evrende yaradılan herşey Allah’ı tesbih ederken, sen kendi içindeki gücü sana bahşedeni, seni binbir mucize ile kuşatanı, sayısız nitelikle varlığını kutsayanı, sana ruhundan üfleyeni ne kadar onurlandırıyorsun? Onurlandırmayı bırak ne kadar tanıyorsun? Sana atalarından aktarılan Allah bilgisini ne kadar sorguladın? Kaç tane kutsal kitabı okudun, anlamaya çalıştın? O nerededir, neden seni yarattı, buna ne kadar kafa yordun? Allah’ın sendeki en büyük emaneti olan aklını, kendi yaradan yolun için ne kadar kullandın? Haykırdın, yakardın, suçladın O’nu, bazen de sırf elindekini de alır korkusu ile anlamını bile bilmeden ibadet ettin, namaz kıldın, oruç tuttun, şükür ettin! Pekiyi O senden korkarak ona saygı duymanı mı istiyor gercekten, yoksa tüm ruhunla O’nun seni sevdiği gibi kosulsuzca sevmeni mi? Korkarak gösterilen saygıdan hayır gelir mi? Alemleri yaratan yüce Rabbin buna ihtiyacı olabilir mi? Elbette ibadet et ama anlamını bilerek, gönlünle ruhunla O'nu tesbih et. Her ölünün arkasından ezbere okuduğun Fatiha ne anlama geliyor, aç bir öğren. Bilerek hissederek Allah'ın surelerini zikret. Seni yaradan Allah’ı tam olarak tanımadıkca, seni özgür iradene saygı duyacak kadar kosulsuzca sevdiğini bilmedikce, ruhunun tanrının özü olduğunu içselleştirmedikçe üzgünüm dost, hayatında sorunlar eksik olmayacak. Çünkü ancak rabbini bilen kendini bilecek, anlayacak, özüyle yaşayacak, kendine ve herkese katkıda bulanabilecek. Sana bir sır vereyim, yukarıdan bir yerden seni izleyip seni yanlışarına göre cezalandıracak bir Tanrı yok, ödül olarak beklediğin cennet diye bir boyutta yok bilmediğin bir yerde. Öncelikle şunu bil ki Allah her an, her yerde seninle ve cennetle cehennemi sen kendin yaratıyorsun seçimlerinle, kendi ellerinle. Tavsiyem sana bugüne kadar öğretilen herşeyi sorgula, sorgulamanı, okumanı istemeyen bir yaratıcı ilk vahiy olarak “oku” demezdi peygamberine. Oku dostum oku, inandığını da inanmadığını da oku. Karşılaştır, yorumla kendi ruhunla. Hiç kimseyi, benim yazdıklarımı dahi koşulsuz kabulde olma. Aklını çalıştır hayat yolunda ve kendine izin ver, içindeki yaratıcının zuhur etmesine  gönüllü ol. Ol ki en kıymetli yeteneklerin de çıksın ortaya. Ve parlasın ruhun tüm ışıltısıyla...  Bu yazıdaki her cümle sadece benim fikrimdir. Sen sen ol Allah'ın istediği gibi herşeyi sorgula... Sevgimdesin unutma...